-
Όμορφες Τοποθεσίες
Ερευνήστε, βρείτε, ταξιδέψτε σε μέρη ξεχωριστά. Παντού γύρω μας υπάρχουν μέρη με ομορφιές που σας περιμένουν να τις αποκαλύψετε. Μπορεί να είναι χιλιόμετρα μακρυά ή τρία τετράγωνα παρακάτω.
-
Άνθρωποι
Ανακαλύψτε την ομορφιά που μπορεί να βρίσκεται σε ένα δάκρυ, σε μια κραυγή, σε ένα χαμόγελο. Παρτέ πινέλο και τα την RGB παλέτα σας και ζωγραφίστε πορτραίτα γεμάτα συναίσθημα...
-
Φύση
Πετάει πετάει ο γαϊδαρος; Μπορεί ο γαΐδαρος να μην πετάει αλλά πετούν τα πουλιά και διάφορα έντομα. Η μαγεία της φύσης προσφέρει εξαιρετικά κάδρα για έναν φωτογράφο είτε πηγάζει από το πέταγμα ενός πουλιού, είτε από την απορημένη μουσούδα του αγαπημένου μας γαϊδαράκου.
-
Στούντιο
Πολλές φορές τα τεχνικά μέσα και η ηρεμία του studio μας προσφέρουν εξαιρετικά αποτελέσματα. Εργαστείτε μέσα σε αυτό και εκμεταλευτείτε τις δυνατότητες που σας δίνει για να πετύχετε το τέλειο αποτέλεσμα.
-
Φως
Αν δεν υπήρχε το φώς δεν θα υπήρχε φωτογραφία, δε θα υπήρχαν άνθρωποι, δε θα υπήρχε η γη. Τα όμορφα κόλπα του, μπορούν να σας κάνουν να ασχολείστε ώρες με αυτό αλλά ακόμα και να καταστρέψουν μία φωτογραφία σας. Το φως είναι ο σύμμαχός σας, στηριχτείτε πάνω του αλλά προσέξτε τις κινήσεις του.
Ο Robert Capa ήταν κάτι παραπάνω από πολεμικός φωτορεπόρτερ, ακόμα και αν αυτές οι φωτογραφίες του τον έκαναν γνωστό. Άφησε ως κληρονομιά περισσότερα από 70000 αρνητικά. Μια όμως από τις σημαντικότερες φωτογραφίες του και ίσως η σημαντικότερη ήταν μια φωτογραφία χωρίς όνομα για αρκετά χρόνια τραβηγμένη στον Ισπανικό Εμφύλιο.
Η φωτογραφία που αναφέρεται διεθνώς ως “Falling Soldier” ή “Loyalist Militia” καταχωρημένη στα αρχεία του Magnum με κωδικό CAR36004 W000X1/ICP154 απεικονίζει ένα στρατιώτη να πέφτει νεκρός κατά την διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου.
Η συγκεκριμένη εικόνα αντλεί τη δύναμη της από την γενίκευση ενός συγκεκριμένου θανάτου και από την ταύτισή του με το θάνατο χιλιάδων άλλων ανθρώπων την ίδια περίοδο για τον ίδιο σκοπό. Ουσιαστικά δεν είναι εκείνος ο στρατιώτης που πεθαίνει σε αυτή την φωτογραφία αλλά μια ολόκληρη ισπανική γενιά. Έτσι αναφέρει ο συγγραφέας Peter Hartling σε μια διάλεξή του το 1984. Αναρωτιέται μάλιστα αν θα μπορούσε να δώσει ένα όνομα και απαντά την ίδια του την ερώτηση. «Όχι, δεν μπορώ, είναι ο ανώνυμος». Σήμερα όμως τα γεγονότα είναι γνωστά. Πρόκειται για τον Frederico Borel Garcia. Ήταν 24 χρονών από την Alcoyτης Νότιας Ισπανίας και πέθανε στις 5 Σεπτεμβρίου 1936 στην Κόρδοβα.
Ο Κάπα τότε ήταν 22 χρονών. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη φωτογραφία και μάλιστα ούτε τοMagnum, το πρακτορείο που ίδρυσε ο ίδιος δεν έχει. Ο αναλυτής του Κάπα Richard Whelan την αναφέρει ως την “πιο συναρπαστική φωτογραφία πολέμου που βγήκε ποτέ” το ίδιο και πολλοί άλλοι αναλυτές. ΟCarol Squiers πιο συντηρητικά αναφέρει ότι «δεν είναι μοναδική στο είδος αλλά είναι η πρώτη φωτογραφία δράσης που λήφθηκε σε πόλεμο». Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί φυσικά ότι μπορεί να υπάρχουν πολεμικές εικόνες ανώτερες του Κάπα.
Αυτή η φωτογραφία ολοκλήρωσε την επανάσταση στον τρόπο που θα κρίνονταν οι φωτογραφίες από πολέμους στη συνέχεια. Το μέλλον της πολεμικής φωτογραφίας είχε αλλάξει για πάντα. Η επανάσταση του τύπου και των εκτυπώσεων έφερε αυτό το είδος της φωτογραφίας στο προσκήνιο. Από τότε όλο και περισσότερες εικόνες άρχισαν να ζητάνε τα πρακτορεία.
Πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Ισπανικού εμφυλίου. Ο υπόλοιπος κόσμος δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το τι συνέβαινε στην Ισπανία καθώς είχε απορροφηθεί στην μάχη μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς, μεταξύ κομμουνισμού και φασισμού. Η υπόλοιπη Ευρώπη κοιτούσε σαν να συνέβαινε πολύ μακρυά. Υπό αυτές της συνθήκες και με την τηλεόραση να είναι ακόμα απούσα. Χάρη στις νέες τεχνικές εκτύπωσης οι εικόνες απέκτησαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Μια νέα γενιά φωτογράφων γεννήθηκε. Ήταν φωτορεπόρτερ και τυχοδιώκτες οι περισσότεροι αλλά θα αποτελούσαν την μαγιά των επόμενων χρόνων και τον πυρήνα του Magnum. Έτσι όταν το Picture Post τον Δεκέμβριο του 1938 έκανε ένα αφιέρωμα στις πολεμικές ανταποκρίσεις του Capa τον είχε αναγάγει χωρίς ιδιαίτερη προσωπική προσπάθεια στον πιο σημαντικό φωτογράφο πολέμων όλων των εποχών. Κανείς τώρα πια δε θα θυμόταν το πραγματικό του όνομα, Endre Erno Friedman και πως από την Βουδαπέστη έφτασε στην Αγγλία.
Πριν όμως από το μεγάλο αφιέρωμα στην Post ο Κάπα είχε πρωτοδημοσιεύσει την φωτογραφία στο περιοδικό VU στο τεύχος 447 στις 23 Σεπτεμβρίου 1936. Η φωτογραφία στην συνέχεια πέρασε τον ατλαντικό και τυπώθηκε πρώτα στο Vogue και μετά στο Life όπου έγινε και πιο εκτενές ρεπορτάζ.
Η δημοσιότητα όμως έφερε και την αμφισβήτηση. Καθώς στους φωτογραφικούς κύκλους Ευρώπης και ΗΠΑ οι μεγάλοι φωτογράφοι άρχισαν να αμφισβητούν τις ικανότητες του νεαρού Capa. Αποτέλεσμα ήταν να αμφισβητηθεί η γνησιότητα της συγκεκριμένης φωτογραφίας. Με μια πιο προσεκτική ανάγνωση θα διαπιστώσει κανένας ότι δεν φαίνεται κάποιο σημείο τραυματισμού του στρατιώτη. Κάποιοι στάθηκαν στο γεγονός ότι ενώ κινείται προς τα κάτω σε λόφο τελικά το σώμα πέφτει πίσω. Άλλοι στάθηκαν στην λευκή στολή που δεν συνηθίζεται στα πεδία μάχης. Κάποιοι πάλι απόρησαν για το πως ο Capa είναι πιο μπροστά από τον στρατιώτη την ώρα της μάχης. Ο Capa μπροστά σε όλη αυτή την αμφισβήτηση προέβαλε τον επαγγελματισμό του.
Ο Βρετανός O’ Dowd Gallagher το 1970 ξανάνοιξε την συζήτηση περί αυθεντικότητας καθώς ισχυρίστηκε ότι εκείνη την ημέρα είχε μοιραστεί δωμάτιο στο ξενοδοχείο με τον Capa και είπε πως την ημέρα αυτή στρατιώτες του Franco πόζαραν με ρούχα αντιπάλων σε φωτογράφους για λόγους προπαγάνδας. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ήταν αλήθεια γιατί ο Capa ως Εβραίος και αντιρατσιστής δεν θα «συμμαχούσε με το δικτάτορα».
Τα αρνητικά είναι εξαφανισμένα και ο Capa μίλησε μόνο μια φορά για εκείνη την φωτογραφία το 1937 σε συνέντευξη τύπου. Τότε ελέχθη ότι ο Capa είχε μείνει πίσω στις γραμμές με την κάμερα και ο στρατιώτης με το όπλο του. Ο στρατιώτης ανυπόμονος να γυρίσει πίσω φοβούμενος την αιχμαλωσία πήδηξε από τους αμμόσακους και βγήκε έξω. Με αυτή του την κίνηση άρχισαν να πυροβολούν τα πολυβόλα. Ο Capa τότε πήρε την κάμερα και αποθανάτισε την σκηνή. Στη συνέχεια παρέμεινε σιωπηλός και κρυμμένος και όταν το βράδυ σταμάτησαν οι μάχες βγήκε και γύρισε πίσω. Πάνω σε αυτή την άποψη ο βιογράφος του Capa,Richard Whelan έχει διαφορετική άποψη. Αυτό το στηρίζει στο γεγονός ότι το VU είχε δημοσιεύσει κι άλλη μια φωτογραφία από την ίδια μέρα. Απεικόνιζε ένα τραυματισμένο στρατιώτη και από τον φωτισμό φαίνεται να είναι την ίδια ώρα τραβηγμένη.
Τόσο ο Capa όσο και ο αδερφός του που τον διαδέχτηκε μετά το θάνατό του στην Ινδοκίνα από νάρκη δεν άφησαν πολλά περιθώρια αμφισβήτησης. Όπως είπε σε κάποια συζήτηση όταν ήθελε να τελειώσει το θέμα: «Δεν χρειάζεσαι ιδιαίτερα τρικ στη Ισπανία για να πάρεις εικόνες, οι εικόνες είναι εκεί και σε περιμένουν».
Αναδημοσίευση από Iconialism
0 σχόλια to "Robert Capa - Loyalist Militia, πίσω από την εικόνα."
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Η ποιότητα του φωτός είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να έχει ο φωτογράφος στο μυαλό του. Είναι μια πολύ σημαντική παρ... -
Ο Henri Cartier-Bresson χρησιμοποίησε σε μεγάλο μέρος του έργου του ένα φακό 50mm. Φυσικά δεν ήταν ο μόνος από τους μεγάλους master που το έ... -
Η σύνθεση είναι μια περίεργη έννοια επειδή δεν είναι κάτι το οποίο μπορείς να το κρίνεις καθαρά με αντικειμενικά κριτήρια. Αν μία φωτογρα...
Είμαστε στα
Buy t-shirts
Social Networks
Δημοσίευση σχολίου