-
Όμορφες Τοποθεσίες
Ερευνήστε, βρείτε, ταξιδέψτε σε μέρη ξεχωριστά. Παντού γύρω μας υπάρχουν μέρη με ομορφιές που σας περιμένουν να τις αποκαλύψετε. Μπορεί να είναι χιλιόμετρα μακρυά ή τρία τετράγωνα παρακάτω.
-
Άνθρωποι
Ανακαλύψτε την ομορφιά που μπορεί να βρίσκεται σε ένα δάκρυ, σε μια κραυγή, σε ένα χαμόγελο. Παρτέ πινέλο και τα την RGB παλέτα σας και ζωγραφίστε πορτραίτα γεμάτα συναίσθημα...
-
Φύση
Πετάει πετάει ο γαϊδαρος; Μπορεί ο γαΐδαρος να μην πετάει αλλά πετούν τα πουλιά και διάφορα έντομα. Η μαγεία της φύσης προσφέρει εξαιρετικά κάδρα για έναν φωτογράφο είτε πηγάζει από το πέταγμα ενός πουλιού, είτε από την απορημένη μουσούδα του αγαπημένου μας γαϊδαράκου.
-
Στούντιο
Πολλές φορές τα τεχνικά μέσα και η ηρεμία του studio μας προσφέρουν εξαιρετικά αποτελέσματα. Εργαστείτε μέσα σε αυτό και εκμεταλευτείτε τις δυνατότητες που σας δίνει για να πετύχετε το τέλειο αποτέλεσμα.
-
Φως
Αν δεν υπήρχε το φώς δεν θα υπήρχε φωτογραφία, δε θα υπήρχαν άνθρωποι, δε θα υπήρχε η γη. Τα όμορφα κόλπα του, μπορούν να σας κάνουν να ασχολείστε ώρες με αυτό αλλά ακόμα και να καταστρέψουν μία φωτογραφία σας. Το φως είναι ο σύμμαχός σας, στηριχτείτε πάνω του αλλά προσέξτε τις κινήσεις του.
Το ζωνικό σύστημα είναι μια φωτογραφική τεχνική για τον καθορισμό της βέλτιστης έκθεσης των φιλμ, που διατυπώθηκε από τους Ansel Adams και Fred Archer το 1939-1940. Η τεχνική βασίζεται στις έρευνες στο τέλος του 19ου αιώνα για μετρήσεις ευαισθησίας των Hurter και Driffield. Το ζωνικό σύστημα παρέχει στους φωτογράφους μια συστηματική μέθοδο ακριβούς καθορισμού της σχέσης μεταξύ του τρόπου με τον οποίο καταγράφει την εικόνα η φωτογραφική και του τελικού αποτελέσματος. Παρά το γεγονός ότι άρχισε με το ασπρόμαυρο φύλλο φιλμ, το ζωνικό σύστημα εφαρμόστηκε κατά την διάρκεια όλης της εξέλιξης της φωτογραφίας μέχρι και την ψηφιακή φωτογραφία.
Αρχές
Οπτικοποίηση
Μια εκφραστική εικόνα περιλαμβάνει τη διάταξη και παρουσίαση διαφόρων στοιχείων της σκηνής ανάλογα με την επιθυμία του φωτογράφου. Η επίτευξη της επιθυμητής εικόνας συνεπάγεται σωστή διαχείριση (τοποθέτηση της κάμερας, επιλογή του φακού και
ενδεχομένως χρήση της μηχανής) και τον έλεγχο των τιμών της εικόνας (τεχνικών παραγόντων). Το ζωνικό σύστημα ασχολείται με τον έλεγχο των τιμών τις εικόνας, εξασφαλίζοντας ότι οι φωτεινές και σκοτεινές τιμές είναι, όπως επιθυμείτε. Αυτό σημαίνει ότι και τα σκοτεινά και τα φωτεινά σημεία θα είναι όπως πρέπει να είναι. Η πρόβλεψη του τελικού αποτελέσματος πριν εκθέσετε είναι γνωστή ως οπτικοποίηση.
Μέτρηση έκθεσης
Σχεδόν κάθε σκηνή φωτογραφικού ενδιαφέροντος περιέχει στοιχεία διαφόρων φωτεινοτήτων. Ως εκ τούτου, η "έκθεση" στην πραγματικότητα είναι πολλές και διαφορετικές εκθέσεις. Ο χρόνος έκθεσης είναι ίδιος για όλα τα στοιχεία, αλλά η ένταση φωτισμού της εικόνας ποικίλλει ανάλογα με τη φωτεινότητα του κάθε στοιχείου του θέματος.
Η έκθεση συχνά προσδιορίζεται χρησιμοποιώντας ένα ανακλαστικό φωτόμετρο. Τα πρώτα φωτόμετρα, μετρούσαν τη συνολική μέση φωτεινότητα. Η μέτρηση βαθμονόμησης (μερική) συστάθηκε για να δώσει ικανοποιητικές εκθέσεις για τυπικές εξωτερικές σκηνές. Ωστόσο, εάν το μέρος της σκηνής που μετριέται περιλαμβάνει μεγάλες περιοχές ασυνήθιστα υψηλής ή χαμηλής φωτεινότητας ή ασυνήθιστα μεγάλες περιοχές λευκές ή σκιά, ο "πραγματικός" μέσο όρος ανάκλασης μπορεί να διαφέρει ουσιαστικά. Σε μια "τυπική" σκηνή η απόδοση δεν θα είναι όπως επιθυμείτε.
Ένας μετρητής μέσου όρου δεν μπορεί να διακρίνει διαφορές ανάμεσα σε ένα θέμα ενιαίας φωτεινότητας και ένα που αποτελείται από φωτεινά και σκοτεινά στοιχεία. Όταν η έκθεση προσδιορίζεται από μέσες μετρήσεις της φωτεινότητας, η έκθεση του κάθε δεδομένου στοιχείου στη σκηνή εξαρτάται από το πόσο επηρεάζει η ανάκλασή του την πραγματική μέση τιμή ανάκλασης. Για παράδειγμα, ένα σκοτεινό αντικείμενο με ανάκλαση 4% θα επηρεάσει διαφορετικά την τιμή έκθεσης σε μια σκηνή με 20% μέση πραγματική ανάκλαση από ό, τι θα την επηρεάσει σε μια σκηνή μέσης ανάκλασης 12%. Σε ένα ηλιόλουστο σκηνικό, η έκθεση για τα σκοτεινά αντικείμενα θα εξαρτάται από το αν το αντικείμενο είναι εκτεθειμένο στον ήλιο ή σε σκιά. Ανάλογα με τη σκηνή και το στόχο του φωτογράφου, οποιαδήποτε από τις προηγούμενες εκθέσεις θα μπορούσε είναι αποδεκτή. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο φωτογράφος μπορεί να επιθυμεί να ελέγξει συγκεκριμένα την έκθεση στο σκοτεινό αντικείμενο. Με τη μέτρηση μέσου όρου, αυτό είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο.
Όταν είναι σημαντικό να ελέγξετε συγκεκριμένα στοιχεία της σκηνής, μπορεί να
απαιτούνται εναλλακτικές τεχνικές μέτρησης. Είναι δυνατόν πάρετε μια ένδειξη του μετρητή από ένα συγκεκριμένο στοιχείο στη σκηνή, αλλά η έκθεση που αναφέρει ο μετρητής θα μετατρέψει το στοιχείο αυτό στο μέσο γκρι. Στην περίπτωση που είναι ένα σκοτεινό αντικείμενο, το αποτέλεσμα δεν είναι συνήθως το επιθυμητό. Ακόμη και κατά τη μέτρηση μεμονωμένων στοιχείων στη σκηνή, κάποια προσαρμογή της έκθεσης είναι συχνά απαραίτητη εάν θέλουμε το μετρούμενο στοιχείο, να αποδοθεί όπως φαίνεται.
Ζώνες έκθεσης
Στο ζωνικό σύστημα, γίνονται μετρήσεις των επιμέρους στοιχείων της σκηνής, και η έκθεση προσαρμόζεται με βάση την εμπειρία του φωτογράφου για το τι μετριέται: ένας φωτογράφος γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ χιονιού και ενός μαύρου αλόγου, ενώ το φωτόμετρο δεν το κάνει. Τόμοι έχουν γραφτεί σχετικά με το ζωνικό σύστημα, αλλά η ιδέα του είναι πολύ απλή - να καταστήσει τα φωτεινά θέματα ως φωτεινά και τα σκοτεινά θέματα σκοτεινά, σύμφωνα με την επιθυμία του φωτογράφου.
Το ζωνικό σύστημα προσδίδει αριθμούς από το 0 έως το 10 σε διαφορετικές τιμές φωτεινότητας, με το 0 να αντιπροσωπεύει το μαύρο, το 5 το μεσαίο γκρι (18%), και το 10 το καθαρό λευκό. Αυτές οι αξίες είναι γνωστές ως ζώνες. Για να κάνουν τις ζώνες να διακρίνονται εύκολα από τα άλλες τιμές, οι Adams και Archer χρησιμοποιούν τους Ρωμαϊκούς παρά τους Αραβικούς αριθμούς. Για να ακριβολογούμε, οι ζώνες αναφέρονται στην έκθεση, με την ζώνη έκθεσης V (ένδειξη φωτόμετρου), να χαρακτηρίζει τους μεσαίους χρωματικούς συνδυασμούς στην τελική εικόνα. Κάθε ζώνη διαφέρει από την προηγούμενη ή επόμενη ζώνη με επί δύο, έτσι ώστε η έκθεση της Ζώνης Ι είναι διπλάσια από αυτή της ζώνης 0, κ.ο.κ. Η αλλαγή μίας ζώνης είναι ίση με ένα στοπ, που αντιστοιχεί στο πρότυπο διαφράγματος και κλείστρου σε μια φωτογραφική μηχανή.
Το να αξιολογήσετε μια σκηνή είναι ιδιαίτερα εύκολο με έναν μετρητή που δείχνει στην τιμή έκθεσης (EV), διότι η αλλαγή ενός EV είναι ίση με την αλλαγή μιας ζώνης.
Πολλές φωτογραφικές μηχανές μικρού και μεσαίου φορμά περιλαμβάνουν εργαλεία για την αντιστάθμιση της έκθεσης. Αυτό το χαρακτηριστικό γνώρισμα λειτουργεί καλά στο ζωνικό σύστημα, ειδικά εάν η φωτογραφική μηχανή διαθέτει μέτρηση ως προς το κέντρο, αλλά το να πάρετε τα κατάλληλα αποτελέσματα απαιτεί προσεκτική μέτρηση των επιμέρους στοιχείων στη σκηνή και να προβείτε στις κατάλληλες προσαρμογές.
Ζώνες, φυσικά χρώματα, και εκτύπωση
Η σχέση μεταξύ της φυσικής σκηνής και της εκτύπωσης καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά των αρνητικών ή της λήψης για ψηφιακή φωτογραφία και των ιδιαιτεροτήτων της εκτύπωσης. Η έκθεση είναι καθορισμένη συνήθως έτσι μια σωστή έκθεση αυτό που θα εκτυπώσετε σε ένα συγκεκριμένο φωτογραφικό χαρτί θα είναι το επιθυμητό.
Αν και οι ζώνες συνδέονται άμεσα με την έκθεση, η οπτικοποίηση συνδέεται με το τελικό αποτέλεσμα. Μια ασπρόμαυρη φωτογραφική εκτύπωση παρουσιάζει τον κόσμο ως μια σειρά από αποχρώσεις που κυμαίνονται από μαύρο σε άσπρο. Φανταστείτε όλες τις τονικές τιμές που μπορεί να εμφανιστούν σε μια εκτύπωση, ως μια συνεχή διαβάθμιση από μαύρο σε άσπρο:
Ξεκινώντας από αυτό, οι ζώνες σχηματίζονται:
• Χωρίζοντας την τονική διαβάθμιση σε έντεκα ίσα τμήματα.
Σημείωση: Ίσως χρειαστεί να ρυθμίσετε τη φωτεινότητα και την αντίθεση της οθόνης σας για να δείτε τις διαβαθμίσεις στο σκοτάδι και το φως.
• Αναμιγνύοντας τους τόνους κάθε τμήματος σε ένα που εκπροσωπεί όλες τις τονικές τιμές στο εν λόγω τμήμα.
• Αριθμώντας κάθε τμήμα με λατινικούς αριθμούς από το 0 για το μαύρο τμήμα ως το Χ για το άσπρο.
Οι ζώνες ως τόνοι και υφές
Ο Adams διέκρινε τρεις διαφορετικές κλίμακες έκθεσης για τα αρνητικά:
• Η πλήρης κλίμακα από μαύρο σε άσπρο, αναπαριστώμενη από τον Ζώνη 0 εώς την Ζώνη X.
• Την DR (Dynamic Range = δυναμικού εύρους) που περιλαμβάνει από την Ζώνη Ι έως την ζώνη IX, με την οποία Adams ήθελε να αναπαραστήσει τις πιο σκοτεινές και φωτεινές "χρήσιμες" περιοχές των αρνητικών.
• Το φάσμα υφών που περιλαμβάνει από τη Ζώνη ΙΙ ως τη ζώνη VIII. Αυτή η σειρά των ζωνών αποπνέει μια αίσθηση των υφών.
Απέδειξε ότι τα αρνητικά μπορεί να καταγράψουν λεπτομερώς ακόμα και ζώνες μέχρι την XII και ακόμα μεγαλύτερες, αλλά το να αποτυπωθούν αυτές οι πληροφορίες
της έκθεσης στην εκτύπωση είναι εξαιρετικά δύσκολο με κανονική επεξεργασία.
Ο Adams περιέγραψε την ζωνική κλίμακα και τη σχέση της με χαρακτηριστικά στοιχεία στη σκηνή:
Πάντα στόχος μας για να αποτυπώσουμε την πραγματικότητα είναι να φτάσουμε τους μεσαίους τόνους στην ζώνη V. Αυτό σημαίνει ότι άν φωτομετράμε με μια ψηφιακή κάμερα μια παλάμη ενός Καυκάσιου (κι ο Έλληνας μπορεί να συμπεριληφθεί στον ίδιο τύπο δέρματος) με ένα στοπ υπερέκθεση φέρνουμε τα πράγματα στο σωστό σημείο. Να έχετε στο μυαλό σας πάντα ότι η μετάπτωση από ζώνη σε ζώνη ισούται με ένα στοπ και ότι το φωτόμετρο της ψηφιακής λαμβάνει ότι μετρά τοπικά ώς γκρι 18%. Ανάλογα λοιπόν κινούμαστε κι εμείς.
Τεχνική
Αποτελεσματική ταχύτητα φιλμ / αισθητήρα
Το πρότυπο ISO για το ασπρόμαυρο αρνητικό φιλμ, ISO 6:1993, διευκρινίζει τα κριτήρια επεξεργασίας που μπορεί να διαφέρουν από εκείνα που χρησιμοποιούνται για την πρακτική φωτογραφία (τα προηγούμενα πρότυπα, όπως ANSI PH2.5-1979, επίσης, ορίζουν τη χημεία και την τεχνική εμφάνισης). Κατά συνέπεια, αυτός που πειραματίζεται με το Ζωνικό Σύστημα συχνά πρέπει να καθορίζει την ταχύτητα (ευαισθησία). Ο προσδιορισμός της ταχύτητας συνήθως βασίζεται στη Ζώνη Ι. Παρόλο που η μέθοδος για τον προσδιορισμό της ταχύτητας για το ζωνικό σύστημα είναι εννοιολογικά παρόμοια με τη μέθοδο ISO για τον καθορισμό ταχύτητας, η ταχύτητα του ζωνικού συστήματος είναι πιο σημαντική και αποτελεσματική στη χρήση από την ταχύτητα ISO.
Έκθεση
Μια σκοτεινή επιφάνεια κάτω από ένα έντονο φως μπορεί να αντανακλά την ίδια ποσότητα φωτός, όπως μια ανοιχτόχρωμη επιφάνεια κάτω από χαμηλό φωτισμό. Το ανθρώπινο
μάτι θα αντιληφθεί τις δύο ως πολύ διαφορετικές, αλλά ένα φωτόμετρο θα μετρούσε μόνο το ποσό του φωτός που αντανακλάται, και θα συνιστούσε την έκθεσή της Ζώνης V. Το ζωνικό σύστημα παρέχει μια απλή μέθοδο για την απόδοση αυτών των αντικειμένων, όπως επιθυμεί ο φωτογράφος. Το βασικό στοιχείο της σκηνής αναγνωρίζεται και τοποθετείται στην επιθυμητή ζώνη, τα άλλα στοιχεία στη σκηνή, στη συνέχεια, αφήνονται να πέσουν όπου μπορούν ανάλογα με την πρώτη εκτίμηση.
Με αρνητικό φιλμ, η έκθεση ευνοεί συχνά λεπτομέρεια στις σκιές. Τότε η διαδικασία είναι να:
1. Απεικονίστε τις πιο σκοτεινές περιοχές του υποκειμένου στο οποίο απαιτείται λεπτομέρεια, και τοποθετήστε το στη Ζώνη III. Η έκθεση για την Ζώνη ΙΙΙ είναι σημαντική, διότι αν η έκθεση είναι ανεπαρκής, η εικόνα δεν μπορεί να έχει ικανοποιητική λεπτομέρεια στις σκιές.
Αν η λεπτομέρεια στις σκιές δεν καταγραφεί κατά τη στιγμή της έκθεσης, τίποτα δεν μπορεί να γίνει για να προστεθεί αργότερα.
2. Προσεκτικά μετρήστε την περιοχή που θα χαρακτηριστεί ως Ζώνη ΙΙΙ και σημειώστε συνιστώμενη έκθεση από τον μετρητή.
3. Ρυθμίστε τη συνιστώμενη έκθεση, έτσι ώστε η περιοχή που βρίσκεται στη ζώνη V Που είπαμε παραπάνω να μεταπέσει στην ζώνη ΙΙΙ. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε ένα
δύο stop έκθεσης λιγότερο από αυτό που συστήνει ο μετρητής.
Δε θα μπούμε σε παραπάνω λεπτομέρειες που αφορούν το φιλμ καθώς το θέμα του blog μας είναι η ψηφιακή φωτογραφία. Ας πάμε λοιπόν να δούμε πως εφαρμόζεται στην ψηφιακή φωτογραφία.
Ψηφιακή φωτογραφία
Το ζωνικό σύστημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην ψηφιακή φωτογραφία όπως ακριβώς στη φωτογραφία με φιλμ. Ο Adams είχε προβλέψει και την ψηφιακή εικόνα.
Μέχρι πρόσφατα, οι ψηφιακοί αισθητήρες είχαν ένα πολύ περιορισμένο δυναμικό εύρος σε σχέση με το έγχρωμο φιλμ, το οποίο, με τη σειρά του, έχει μικρότερο εύρος από ότι το μονόχρωμο φιλμ. Όμως, ένας όλο και μεγαλύτερος αριθμός ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών έχουν μεγαλύτερο δυναμικό εύρος. Μια από της πρώτες ήταν η FinePix S3 Pro της Fujifilm ψηφιακή μηχανή SLR, η οποία χρησιμοποιεί τους "Super CCD SR αισθητήρες" που έχουν αναπτυχθεί ειδικά για να ξεπεράσουν αυτό το πρόβλημα, χρησιμοποιώντας ενδιάμεσα pixel χαμηλής ευαισθησίας για να επισημαίνει τις λεπτομέρειες. Ο CCD είναι έτσι σε θέση να εκθέσει, τόσο σε χαμηλές όσο και σε υψηλές ευαισθησίες μέσα σε ένα πλάνο καθορίζοντας περιοχές pixels με διαφορετικές εντάσεις φωτός.
Μεγαλύτερη αντίθεση σε μια σκηνή μπορεί επίσης να επιτευχθεί κάνοντας ένα ή περισσότερα ανοίγματα του διαφράγματος στην ίδια σκηνή με διαφορετικές ρυθμίσεις έκθεσης και, στη συνέχεια, συνδυάζοντας αυτές τις εικόνες. Αρκεί πολλές φορές να γίνουν δύο εκθέσεις, μία για τις σκιές, και μια για τα φωτεινά οι εικόνες τότε επικαλύπτονται και αναμειγνύονται κατάλληλα, έτσι ώστε η προκύπτουσα σύνθεση να αντιπροσωπεύει ένα ευρύτερο φάσμα χρωμάτων και τόνων. Αναλυτικότερα όμως θα τα δούμε σε επόμενο άρθρο για την HDR φωτογραφία.
Το ζωνικό σύστημα έχει αποκτήσει την φήμη ότι είναι πολύ δύσκολο στην εφαρμογή του και όντως έτσι είναι. Όλα όμως τα προβλήματα μπορεί να ξεπεραστούν αποκτώντας την κατάλληλη γνώση και έχοντας τον κατάλληλο εξοπλισμό.
Η ηλεκτρονική εικόνα είναι η επόμενη μεγάλη πρόκληση για το ζωνικό σύστημα. Τα νέα συστήματα θα έχουν τις δικά τους εγγενή χαρακτηριστικά, αλλά πάντα θα υπάρχει ο καλλιτέχνης ή επαγγελματίας που θα προσπαθήσει και πάλι να τα κατανοήσει και να τα ελέγχει. Μια παρερμηνεία είναι ότι το ζωνικό σύστημα τονίζει την τεχνική εις βάρος της δημιουργικότητας. Ορισμένοι επαγγελματίες αντιμετώπισαν το ζωνικό σύστημα σαν να ήταν αυτοσκοπός, αλλά αποτελεί ακόμα ένα όπλο στην φαρέτρα σας και όχι τον τελικό στόχο.
0 σχόλια to "Ζωνικό σύστημα"
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Η ποιότητα του φωτός είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να έχει ο φωτογράφος στο μυαλό του. Είναι μια πολύ σημαντική παρ... -
Το χρώμα μπορεί να υπάρχει μόνον όταν τρία στοιχεία είναι παρόντα: ένας θεατής, ένα αντικείμενο, και το φως. Αν και το καθαρό λευκό φω... -
Είναι Χριστουγέννων και φυσικά μπορείτε να μπείτε στον πειρασμό να πάρετε φωτογραφίες από τα όμορφα φώτα των Χριστουγέννων. Πώς όμως θα πάρε...
Είμαστε στα
Buy t-shirts
Social Networks
Δημοσίευση σχολίου