-
Όμορφες Τοποθεσίες
Ερευνήστε, βρείτε, ταξιδέψτε σε μέρη ξεχωριστά. Παντού γύρω μας υπάρχουν μέρη με ομορφιές που σας περιμένουν να τις αποκαλύψετε. Μπορεί να είναι χιλιόμετρα μακρυά ή τρία τετράγωνα παρακάτω.
-
Άνθρωποι
Ανακαλύψτε την ομορφιά που μπορεί να βρίσκεται σε ένα δάκρυ, σε μια κραυγή, σε ένα χαμόγελο. Παρτέ πινέλο και τα την RGB παλέτα σας και ζωγραφίστε πορτραίτα γεμάτα συναίσθημα...
-
Φύση
Πετάει πετάει ο γαϊδαρος; Μπορεί ο γαΐδαρος να μην πετάει αλλά πετούν τα πουλιά και διάφορα έντομα. Η μαγεία της φύσης προσφέρει εξαιρετικά κάδρα για έναν φωτογράφο είτε πηγάζει από το πέταγμα ενός πουλιού, είτε από την απορημένη μουσούδα του αγαπημένου μας γαϊδαράκου.
-
Στούντιο
Πολλές φορές τα τεχνικά μέσα και η ηρεμία του studio μας προσφέρουν εξαιρετικά αποτελέσματα. Εργαστείτε μέσα σε αυτό και εκμεταλευτείτε τις δυνατότητες που σας δίνει για να πετύχετε το τέλειο αποτέλεσμα.
-
Φως
Αν δεν υπήρχε το φώς δεν θα υπήρχε φωτογραφία, δε θα υπήρχαν άνθρωποι, δε θα υπήρχε η γη. Τα όμορφα κόλπα του, μπορούν να σας κάνουν να ασχολείστε ώρες με αυτό αλλά ακόμα και να καταστρέψουν μία φωτογραφία σας. Το φως είναι ο σύμμαχός σας, στηριχτείτε πάνω του αλλά προσέξτε τις κινήσεις του.
Το μέγεθος της διάχυσης
εξαρτάται από την διαύγεια του υλικό που χρησιμοποιείται για αυτό τον σκοπό. Τρεις είναι οι παράγοντες που παίζουν ρόλο σε αυτό που σημαίνει ότι τρεις είναι
οι τρόποι για να αυξήσεις ή να μειώσεις την διάχυση. Το πρώτο είναι το πάχος
του υλικού. Αν χρησιμοποιήσουμε, λοιπόν
δυο κόλλες χαρτί 100 γραμμαρίων για να
διαχύσουμε το φως από ένα φλας θα είναι το ίδιο με το να χρησιμοποιούσαμε μια
κόλλα 200 γραμμαρίων. Για μια δεδομένη απόσταση από την πηγή στον διαχύτη το
βέλτιστο πάχος του υλικού είναι εκείνο που απορροφάει όλη την ακτινοβολία που
εκπέμπεται από το κέντρο της πηγής. Με απλά λόγια ο άριστος διάχυτης πρέπει να
είναι ικανός να δώσει το ίδιο φωτιστικό αποτέλεσμα από γωνία σε γωνία του
κάδρου. Σε αντίθετη περίπτωση το κάδρο
θα βινιετάρει στα άκρα και μάλιστα η φωτεινή περιοχή θα είναι ελάχιστα
μικρότερη από την φωτεινή. Βέβαια αν θέλουμε τέτοιο αποτέλεσμα επιλέγουμε τον κατάλληλο διαχύτη. Αν έχουμε επιτύχει την
άριστη διάχυση οποιαδήποτε αύξηση του πάχους του υλικού θα μειώσει απλά την
φωτεινότητα και όχι την διάχυση.
 |
| Α. Μια μεγάλη φωτιστική πηγή μπορεί να δώσει καλύτερη διάχυση. Β. Όμοια πηγή με μεγαλύτερο θέμα έχει χειρότερο αποτέλεσμα στην διάχυση. Γ. Μικρότερο φως από το Α από πιο κοντά δίνει την ίδια διάχυση. Δ. Η ίδια πηγή με το Α με μικρότερο θέμα έχει μεγαλύτερη διάχυση στο φως. |
Ο δεύτερος σημαντικός
παράγοντας είναι η απόσταση μεταξύ διαχύτη και πηγής. Όσο πιο μεγάλη είναι τόσο
πιο ευρύ είναι το ακτινοβολούμενο φως
και λιγότερο αντιληπτή η διαφορά φωτισμού από το κέντρο στα άκρα. Αυτός
ο παράγοντας μεγαλώνει και την περιοχή του διαχεόμενου φωτός. Έτσι όταν το
πάχος τις δέσμης ξεπεράσει το εμβαδόν του χαρτιού όσο και να απομακρύνουμε την
πηγή δεν βοηθάει την διάχυση.
Αν απομακρυνθούμε τώρα από την
πηγή και πάμε προς το θέμα θα δούμε τον τρίτο παράγοντα που επηρεάζει. Ο
παράγοντας αυτός είναι το μέγεθος. Όσο
πιο μεγάλη φαίνεται η περιοχή του φωτός
από τη μεριά του θέματος τόσο μεγαλύτερο είναι το αποτέλεσμα της διάχυσης.
Φανταστείτε τον εαυτό σας ως θέμα που φωτίζεται από ένα τετράγωνο διαχύτη με
διαγώνιο x αυτή η διαγώνιος γίνει 2x τότε
προφανώς η επιφάνεια του φωτός έχει μεγαλώσει με αποτέλεσμα η σκιά σας τώρα να
είναι πιο μαλακή.
 |
| 1. Σημείο αναφοράς 2. Πιο παχύ υλικό για λιγότερο φωτισμό 3. Το φως απομακρύνεται από τον διαχύτη για να επιτύχουμε ότι και με το 2 4. Απομακρύνουμε το φως αλλά βάζουμε μεγαλύτερο διαχύτη (εμβαδό) 5. Τέλος μετακινούμε το διαχύτη προς το θέμα έτσι μεγαλώνουμε την πηγή. (οι εικόνες μπορούν να μεγεθυνθούν) |
Όπως είδαμε και σε προηγούμενο
άρθρο αυτός είναι ο κανόνας των σχετικών μεγεθών. Ένας συνδυασμός δηλαδή μεγέθους πηγής,
μεγέθους θέματος αλλά και της απόστασης μεταξύ τους. Για να τα μετατρέψεις όλα
αυτά σε ένα μετρήσιμο μέγεθος πρέπει να πάρεις την γωνία θέασης από το θέμα
προς την πηγή, συνυπολογίζοντας το μέγεθος του θέματος. Ως ένας γενικός κανόνας όσο μεγαλύτερη φαίνεται η πηγή από το θέμα τόσο πιο πολύ διαχέεται το φως.
Οι παραπάνω παράγοντες που
επηρεάζουν την διάχυση μπορεί να σας φαίνονται περισσότερο με μαθηματικά παρά με
φωτογραφία αλλά όπως θα έχετε καταλάβει ένας φωτογράφος πρέπει να έχει πλούτο
από γνώσεις. Στην πράξη τώρα γνωρίζοντας την παραπάνω θεωρία θα κερδίσετε πολύ
χρόνο ψάχνοντας για τον κατάλληλο διαχύτη και δε θα χρειαστεί να ψάξετε τα
μαθηματικά του γυμνασίου στην παλιά αποθήκη.
Αφορμή για αυτό το άρθρο αποτέλεσε η
αναζήτησή μου για φωτογραφικές εφαρμογές στο app
store της apple
και του
android. Εκεί λοιπόν βρήκα κάποιες εφαρμογές που
σου προτείνουν πώς να φωτογραφήσεις μοντέλα. Δίνοντάς σου μια ρουτίνα.
Αποφάσισα λοιπόν να σας τα μεταφέρω. Αν ξεμείνετε ποτέ από ιδέες και
δημιουργικότητα ή απλώς χρειάζεστε μια καθοδήγηση όταν φωτογραφίζετε γυναίκες,
μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το παρακάτω «σκονάκι». Πολλοί επαγγελματίες
φωτογράφοι χρησιμοποιούν κάποιες από τις παρακάτω τεχνικές κατά την
προετοιμασία και κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης.
Οι παρακάτω πόζες μπορούν να χρησιμοποιηθούν
ως ένας μπούσουλας μέχρι και το μοντέλο σας να εξοικειωθεί. Το καλύτερο
φυσικά είναι να το αφήσετε να ποζάρει όπως αυτό αισθάνεται άνετα. Κατά τη
διάρκεια μιας φωτογράφισης μην διστάσετε να συζητήσετε με το μοντέλο πως
αισθάνεται με την συγκεκριμένη κατάσταση. Είναι καλό και θα κάνει και τους
δυο σας να αισθανθείτε μεγάλη σιγουριά για αυτό που κάνετε.
Ας τις δούμε, μία προς μία.
1. Ένα πολύ απλό πορτρέτο για να ξεκινήσετε. Πείτε
στο μοντέλο να ρίξει το βλέμμα πάνω από τον ώμο της. Μην ξεχνάτε πόσο καλό
είναι να αλλάζετε οπτικές γωνίες. Κάνει την φωτογράφηση ενδιαφέρουσα.
2. Στη φωτογράφηση πορτρέτου, τα χέρια είναι
συνήθως δεν είναι ορατά ή τουλάχιστον δεν κατέχουν δεσπόζουσα
θέση. Ωστόσο, μπορείτε να γίνετε δημιουργικοί, ζητώντας από το μοντέλο να
παίξει με τα χέρια της προσπαθώντας να τα τοποθετήσει σε διαφορετικές θέσεις γύρω
από το κεφάλι ή το πρόσωπό της. Να θυμάστε, όμως: Όχι παλάμες και τα χέρια
πρέπει να φαίνονται μόνο στο πλάι!
3. Να χρησιμοποιείτε τους κανόνες, όπως
η σύνθεση ή ο κανόνας των τρίτων. Με παρόμοιο τρόπο, μπορείτε να δώσετε
ενδιαφέροντα αποτελέσματα χρησιμοποιώντας τις διαγώνιους. Επίσης, να
θυμάστε ότι δεν χρειάζεται να κρατάτε πάντα την κάμερά σας σε μια ευθεία. Μην
φοβάστε να δώσετε κλίση, μπορεί να επιτύχετε μια ενδιαφέρουσα και ασυνήθιστη
προοπτική.
4. Μια πολύ όμορφη στάση για ένα
καθιστό μοντέλο. Τα γόνατα πρέπει να ακουμπούν μεταξύ τους. Τραβήξτε
από λίγο πιο ψηλά.
5. Άλλη μια πόζα με το μοντέλο να
βρίσκεται στο έδαφος. Κατέβα κι εσύ κάτω και φωτογράφησε σχεδόν από το
επίπεδο του εδάφους.
6. Άλλη μια παραλλαγή με το μοντέλο να
ποζάρει ενώ βρίσκεται στο έδαφος. Και τα δύο χέρια θα μπορούσαν κάλλιστα
να ακουμπούν στο έδαφος. Λειτουργεί πολύ καλά σε εξωτερικούς χώρους, στο
γρασίδι ή σε ένα λιβάδι με αγριολούλουδα, για παράδειγμα.
7. Μια βασική και εύκολη πόζα, αλλά
εκπληκτική. Κατεβείτε χαμηλά και να φωτογραφίστε σχεδόν από το επίπεδο του
εδάφους. Στη συνέχεια προσπαθήστε να κινηθείτε σταδιακά γύρω από το
μοντέλο κάνοντας λήψεις. Επίσης, ζητήστε από το μοντέλο σας να αλλάξει
θέσεις στο κεφάλι και τα χέρια.
8. Μια ακόμα εύκολη αλλά πανέμορφη στάση
για όλους τους τύπους σώματος. Δοκιμάστε με το χέρι και το πόδι σε διαφορετικές
θέσεις. Να θυμάστε ότι πρέπει να εστιάσετε στα μάτια του μοντέλου!
9. Λειτουργεί καλά σε διαφορετικούς
τύπους επιφανειών: Το μοντέλο, για παράδειγμα, μπορεί να βρίσκεται σε ένα κρεβάτι,
στο έδαφος, πάνω στο χορτάρι, ή σε μια αμμώδη παραλία. Φωτογραφίστε από
μια πολύ χαμηλή γωνία και επικεντρωθείτε στα μάτια.
10. Πανέμορφο και εύκολο, τόσο που δε
χρειάζεται άλλη εξήγηση.
11. Μια άλλη απλή και ευγενική στάση
για ένα μοντέλο που κάθεται στο έδαφος. Δοκιμάστε διαφορετικές γωνίες.
12. Ένας θαυμάσιος τρόπος για να αναδείξετε
ένα όμορφο σώμα. Λειτουργεί πολύ καλά αν θέλετε να φωτογραφήσετε μια σιλουέτα.
Φωτογραφίζοντας δηλαδή πίσω από ένα φωτεινό φόντο.
13. Μια απλή και casual
πόζα. Πολλές παραλλαγές της είναι δυνατές. Ζητήστε από το μοντέλο να
στρίψει το σώμα της, πειραματίζεται με τη θέση του χεριού και να δοκιμάσετε
διάφορες γωνίες για το κεφάλι.
14. Ακόμα μια εύκολη και κομψή στάση. Το μοντέλο στρέφει ελαφρά προς την πλευρά της, με τα χέρια στις πίσω τσέπες.
15. Η κλίση ελαφρά προς τα εμπρός μπορεί να είναι μια πολύ ελκυστική πόζα. Είναι ένας εκλεπτυσμένος τρόπος για να τονίσετε το πάνω μέρος του σώματος.
16. Μια αισθησιακή πόζα. Κρατώντας
τα χέρια πάνω από το κεφάλι τονίζονται οι καμπύλες του σώματος. Λειτουργεί
με κατάλληλους τύπους σώματος.
17. Ατελείωτες είναι οι παραλλαγές για
αυτή την πόζα με το μοντέλο να στέκεται σε όρθια θέση. Αυτή η στάση είναι
απλώς η αφετηρία. Ζητήστε από το μοντέλο να γυρίσει λίγο το σώμα της, να
αλλάξει θέση το χέρι, το κεφάλι και κατευθύνσεις στα μάτια κλπ.
18. Μια χαλαρή στάση με το μοντέλο σε όρθια θέση να στηρίζει την πλάτη της στον τοίχο. Θυμηθείτε ότι το μοντέλο μπορεί να χρησιμοποιήσει τον τοίχο όχι μόνο για στηρίξει την πλάτη της, αλλά και να βάλει τα χέρια της, ή ένα πόδι.
19. Να σημειώσω ότι οι όρθιες στάσεις
είναι πολύ απαιτητικές και λειτουργούν ικανοποιητικά μόνο για αθλητικούς τύπους
σώματος. Η λογική αυτής της πόζας είναι απλή: Το σώμα πρέπει να
σχηματιστεί αψίδα σε σχήμα S, τα χέρια πρέπει να είναι χαλαρά, ενώ το βάρος στηρίζεται
σε ένα μόνο πόδι.
20. Μια ακόμα στάση για αθλητικά
μοντέλα. Πολλές παραλλαγές είναι δυνατές. Για να βρούμε την καλύτερη
στάση του σώματος. Πείτε το μοντέλο να κινεί αργά τα χέρια και να στρίβει το
σώμα της συνεχώς. Όταν βλέπετε μια καλή παραλλαγή, να ζητήσετε από το
μοντέλο σας να σταθεί ώστε να πάρετε μερικές λήψεις. Επαναλάβετέ το για
όλες τις καλές παραλλαγές.
21. Μια απόλυτα ρομαντική και ευαίσθητη
στάση. Οποιοδήποτε είδος υφάσματος (ακόμη και μια κουρτίνα) μπορεί να φανεί
χρήσιμο. Σημειώστε ότι το πίσω μέρος δεν χρειάζεται να είναι εντελώς γυμνό. Ακόμα
κι ένας γυμνός ώμος θα μπορούσε να λειτουργήσει αρκετά καλά.
Ορίστε λοιπόν πως θα ξεκινήσετε μια
φωτογράφηση για να σπάσει πιο γρήγορα ο πάγος. Όλες αυτές οι στάσεις
μπορούν να χρησιμοποιηθούν απλά ως σημείο εκκίνησης και να προχωρήσετε παρακάτω
με την δική σας καθοδήγηση προς το μοντέλο. Δημιουργήστε ατελείωτες
παραλλαγές, είναι σημαντικό! Ακριβώς για να είστε δημιουργικοί θα πρέπει
να προσαρμόσετε τη στάση ανάλογα με τις ανάγκες (για παράδειγμα, να δοκιμάσετε
διαφορετικές γωνίες λήψης και να ζητήσει από το θέμα σας για να αλλάξει χέρι, να
κουνήσει το κεφάλι ή να τοποθετήσει αλλιώς το πόδι κλπ.)
Τα application μπορείτε να τα
βρείτε με τις παρακάτω υπερσυνδέσεις.
Ο Robert Capa ήταν κάτι παραπάνω από πολεμικός φωτορεπόρτερ, ακόμα και αν αυτές οι φωτογραφίες του τον έκαναν γνωστό. Άφησε ως κληρονομιά περισσότερα από 70000 αρνητικά. Μια όμως από τις σημαντικότερες φωτογραφίες του και ίσως η σημαντικότερη ήταν μια φωτογραφία χωρίς όνομα για αρκετά χρόνια τραβηγμένη στον Ισπανικό Εμφύλιο.
Η φωτογραφία που αναφέρεται διεθνώς ως “Falling Soldier” ή “Loyalist Militia” καταχωρημένη στα αρχεία του Magnum με κωδικό CAR36004 W000X1/ICP154 απεικονίζει ένα στρατιώτη να πέφτει νεκρός κατά την διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου.
Η συγκεκριμένη εικόνα αντλεί τη δύναμη της από την γενίκευση ενός συγκεκριμένου θανάτου και από την ταύτισή του με το θάνατο χιλιάδων άλλων ανθρώπων την ίδια περίοδο για τον ίδιο σκοπό. Ουσιαστικά δεν είναι εκείνος ο στρατιώτης που πεθαίνει σε αυτή την φωτογραφία αλλά μια ολόκληρη ισπανική γενιά. Έτσι αναφέρει ο συγγραφέας Peter Hartling σε μια διάλεξή του το 1984. Αναρωτιέται μάλιστα αν θα μπορούσε να δώσει ένα όνομα και απαντά την ίδια του την ερώτηση. «Όχι, δεν μπορώ, είναι ο ανώνυμος». Σήμερα όμως τα γεγονότα είναι γνωστά. Πρόκειται για τον Frederico Borel Garcia. Ήταν 24 χρονών από την Alcoyτης Νότιας Ισπανίας και πέθανε στις 5 Σεπτεμβρίου 1936 στην Κόρδοβα.
Ο Κάπα τότε ήταν 22 χρονών. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη φωτογραφία και μάλιστα ούτε τοMagnum, το πρακτορείο που ίδρυσε ο ίδιος δεν έχει. Ο αναλυτής του Κάπα Richard Whelan την αναφέρει ως την “πιο συναρπαστική φωτογραφία πολέμου που βγήκε ποτέ” το ίδιο και πολλοί άλλοι αναλυτές. ΟCarol Squiers πιο συντηρητικά αναφέρει ότι «δεν είναι μοναδική στο είδος αλλά είναι η πρώτη φωτογραφία δράσης που λήφθηκε σε πόλεμο». Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί φυσικά ότι μπορεί να υπάρχουν πολεμικές εικόνες ανώτερες του Κάπα.
Αυτή η φωτογραφία ολοκλήρωσε την επανάσταση στον τρόπο που θα κρίνονταν οι φωτογραφίες από πολέμους στη συνέχεια. Το μέλλον της πολεμικής φωτογραφίας είχε αλλάξει για πάντα. Η επανάσταση του τύπου και των εκτυπώσεων έφερε αυτό το είδος της φωτογραφίας στο προσκήνιο. Από τότε όλο και περισσότερες εικόνες άρχισαν να ζητάνε τα πρακτορεία.
Πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Ισπανικού εμφυλίου. Ο υπόλοιπος κόσμος δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το τι συνέβαινε στην Ισπανία καθώς είχε απορροφηθεί στην μάχη μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς, μεταξύ κομμουνισμού και φασισμού. Η υπόλοιπη Ευρώπη κοιτούσε σαν να συνέβαινε πολύ μακρυά. Υπό αυτές της συνθήκες και με την τηλεόραση να είναι ακόμα απούσα. Χάρη στις νέες τεχνικές εκτύπωσης οι εικόνες απέκτησαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Μια νέα γενιά φωτογράφων γεννήθηκε. Ήταν φωτορεπόρτερ και τυχοδιώκτες οι περισσότεροι αλλά θα αποτελούσαν την μαγιά των επόμενων χρόνων και τον πυρήνα του Magnum. Έτσι όταν το Picture Post τον Δεκέμβριο του 1938 έκανε ένα αφιέρωμα στις πολεμικές ανταποκρίσεις του Capa τον είχε αναγάγει χωρίς ιδιαίτερη προσωπική προσπάθεια στον πιο σημαντικό φωτογράφο πολέμων όλων των εποχών. Κανείς τώρα πια δε θα θυμόταν το πραγματικό του όνομα, Endre Erno Friedman και πως από την Βουδαπέστη έφτασε στην Αγγλία.
Πριν όμως από το μεγάλο αφιέρωμα στην Post ο Κάπα είχε πρωτοδημοσιεύσει την φωτογραφία στο περιοδικό VU στο τεύχος 447 στις 23 Σεπτεμβρίου 1936. Η φωτογραφία στην συνέχεια πέρασε τον ατλαντικό και τυπώθηκε πρώτα στο Vogue και μετά στο Life όπου έγινε και πιο εκτενές ρεπορτάζ.
Η δημοσιότητα όμως έφερε και την αμφισβήτηση. Καθώς στους φωτογραφικούς κύκλους Ευρώπης και ΗΠΑ οι μεγάλοι φωτογράφοι άρχισαν να αμφισβητούν τις ικανότητες του νεαρού Capa. Αποτέλεσμα ήταν να αμφισβητηθεί η γνησιότητα της συγκεκριμένης φωτογραφίας. Με μια πιο προσεκτική ανάγνωση θα διαπιστώσει κανένας ότι δεν φαίνεται κάποιο σημείο τραυματισμού του στρατιώτη. Κάποιοι στάθηκαν στο γεγονός ότι ενώ κινείται προς τα κάτω σε λόφο τελικά το σώμα πέφτει πίσω. Άλλοι στάθηκαν στην λευκή στολή που δεν συνηθίζεται στα πεδία μάχης. Κάποιοι πάλι απόρησαν για το πως ο Capa είναι πιο μπροστά από τον στρατιώτη την ώρα της μάχης. Ο Capa μπροστά σε όλη αυτή την αμφισβήτηση προέβαλε τον επαγγελματισμό του.
Ο Βρετανός O’ Dowd Gallagher το 1970 ξανάνοιξε την συζήτηση περί αυθεντικότητας καθώς ισχυρίστηκε ότι εκείνη την ημέρα είχε μοιραστεί δωμάτιο στο ξενοδοχείο με τον Capa και είπε πως την ημέρα αυτή στρατιώτες του Franco πόζαραν με ρούχα αντιπάλων σε φωτογράφους για λόγους προπαγάνδας. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ήταν αλήθεια γιατί ο Capa ως Εβραίος και αντιρατσιστής δεν θα «συμμαχούσε με το δικτάτορα».
Τα αρνητικά είναι εξαφανισμένα και ο Capa μίλησε μόνο μια φορά για εκείνη την φωτογραφία το 1937 σε συνέντευξη τύπου. Τότε ελέχθη ότι ο Capa είχε μείνει πίσω στις γραμμές με την κάμερα και ο στρατιώτης με το όπλο του. Ο στρατιώτης ανυπόμονος να γυρίσει πίσω φοβούμενος την αιχμαλωσία πήδηξε από τους αμμόσακους και βγήκε έξω. Με αυτή του την κίνηση άρχισαν να πυροβολούν τα πολυβόλα. Ο Capa τότε πήρε την κάμερα και αποθανάτισε την σκηνή. Στη συνέχεια παρέμεινε σιωπηλός και κρυμμένος και όταν το βράδυ σταμάτησαν οι μάχες βγήκε και γύρισε πίσω. Πάνω σε αυτή την άποψη ο βιογράφος του Capa,Richard Whelan έχει διαφορετική άποψη. Αυτό το στηρίζει στο γεγονός ότι το VU είχε δημοσιεύσει κι άλλη μια φωτογραφία από την ίδια μέρα. Απεικόνιζε ένα τραυματισμένο στρατιώτη και από τον φωτισμό φαίνεται να είναι την ίδια ώρα τραβηγμένη.
Τόσο ο Capa όσο και ο αδερφός του που τον διαδέχτηκε μετά το θάνατό του στην Ινδοκίνα από νάρκη δεν άφησαν πολλά περιθώρια αμφισβήτησης. Όπως είπε σε κάποια συζήτηση όταν ήθελε να τελειώσει το θέμα: «Δεν χρειάζεσαι ιδιαίτερα τρικ στη Ισπανία για να πάρεις εικόνες, οι εικόνες είναι εκεί και σε περιμένουν».
Αναδημοσίευση από Iconialism
Η ποιότητα του φωτός είναι ένα από τα πιο σημαντικά
πράγματα που πρέπει να έχει ο φωτογράφος στο μυαλό του. Είναι μια πολύ
σημαντική παράμετρος σε αυτό που λέμε φωτισμός και καθορίζει πώς θα φαίνεται το
θέμα.
Η ποιότητα είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για
να περιγράψει πόσο σκληρό ή μαλακό είναι το φώς. Να σημειώσω βέβαια ότι δεν
έχει να κάνει καθόλου με το πόσο καλός είναι ο εξοπλισμός σας για φωτισμό,
καθώς το φώς όταν φεύγει από την πηγή είναι απλά φώς.
Το πόσο σκληρό ή μαλακό είναι το φως επηρεάζει τη
συνολική εικόνα της φωτογραφίας σας. Είναι εύκολο να καταλάβετε την διαφορά
καθώς το σκληρό φώς παράγει έντονες
σκιές σε αντίθεση με το μαλακό που παράγει πιο ήρεμες σκιάσεις. Έχει να κάνει
ουσιασικά με την μετάβαση από το φώς στην σκιά. Αν η μετάβαση χαρακτηρίζεται
από πολλές διαβαθμίσεις τότε έχουμε μαλακό φώς ενώ αν η μετάβαση είναι απότομη
έχουμε σκληρό φώς.
Το μαλακό φώς συχνά αποκαλείται και διάχυτο καθώς
διαχέεται στο χώρο για να σβήσει όλες τις σκληρές σκιές.
Ο ευκολότερος τρόπος για ένα φωτογράφο να
διαχωρίσει αν μια πηγή θα δώσει σκληρό ή μαλακό φωτισμό είναι το σχετικό
μέγεθός της συγκρινόμενο με το μέγεθος του θέματος. Τα φυσικά μεγέθη βέβαια
μπορεί να είναι τελίως διαφορετικά. Σε
μια ηλιόλουστη μέρα ας πούμε ο ήλιος θα ήταν λαμπερός και θα έδινε σκληρές
σκιές καθώς είναι πολύ μικρος σε σχέση με το θέμα μας δεδομένου ότι είναι πολύ
μακρυά. Σε μια μέρα με συννεφιά όμως φωτεινή πηγή είναι τα σύννεφα που διαχέουν
το φώς. Η επιφάνειά τους θα είναι συγκριτικά πολύ μεγαλύτερη από το θέμα άρα θα
έχουμε μαλακότερες σκιές.
Ένα φλάς ας πούμε που είναι μικρό παράγει σκληρές
σκιές αν φωτογραφίσεις ένα άνθρωπο. Αν το βάζαμε όμως πίσω από μια καρφίτσα θα
ήταν τεράστιο και οι σκιές πολύ μαλακότερες.
Το σχετικό μέγεθος της πηγής είναι κάτι που
μπερδεύει τους φωτογράφους. Σε αύτό
φταίει η διάχυση του φωτός. Ας πούμε αν φωτογραφίσει ένα μοντέλο με το φλας στο
1 μέτρο και μετά πάς 2 μέτρα πίσω το σχετικό μέγεθος θα έπρεπε να μειώνεται. Αποτέλεσμα θα ήταν
σκληρότερες σκιές. Αν είσαι όμως σε ένα λευκό δωμάτιο το φώς διαχέεται από τους
τοίχους και γεμίζει τις σκιές με αποτέλεσμα να είναι πιο μαλακές. Τι θα γινόταν όμως σε ένα σκοτεινό δωμάτιο;
Απλά οι σκιές θα ήταν σκηρότερες.
Πως χρησιμεύουν πρακτικά στο φωτογράφο αυτά τα δύο
είδη φωτισμού. Αν μιλήσουμε για ένα πορτραίτο ο μαλακός φωτισμός γεμίζει το
πρόσωπο με φώς και δεν δημιουργεί
περιοχές με σκληρές σκιές. Έτσι φαίνεται
πιο πράο και ήρεμο. Ιδανικός για απαλό
φωτισμό σε γυναικεία πρόσωπα. Ο σκληρός φωτισμός από την άλλη είναι πολύ
δραματικός και δίνει σκληρές σκιές. Είναι ιδανικός για να φωτογραφίσεις έναν
άνδρα στον οποίο θέλεις να προσδώσεις
κύρος. Βέβαια θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σε ένα τέλεια
μακιγιαρισμένο μοντέλοο για να προσδώσει δραματικότητα.
 |
| Σκληρό φως http://pixel-studio.gr/ |
 |
| Μαλακό φως http://pixel-studio.gr/ |
Ένας φωτογράφος όμως το μόνο πράγμα που έχει στο
χέρι και τον ενδιαφέρει να το ελέγξει είναι το flash. Πώς όμως θα κάνει το φλας που σαν μικρή πηγή
δίνει σκληρό φωτισμό να τον απαλύνει; Είναι απλό ψάχνουμε τρόπους να την
κάνουμε μεγαλύτερη. Με ποιό τρόπο; Ας πούμε ρίχνοντας το φως στο ταβάνι. Έτσι
πηγή γίνεται το ταβάνι που είναι σαφώς μεγαλύτερο. Αν ρίξουμε το φώς προς τα
πίσω σε μια ομπρέλα μπορεί να γίνει το ίδιο.
Εν κατακλείδι αυτό που πρέπει να θυμάστε είναι πως
το μαλακό φώς είναι μεγαλύτερο και πιο επίπεδο γεμίζοντας τις επιφάνειες. Από
την άλλη το σκληρό φως είναι μικρότερο και πιο δραματικό προβάλοντας
λεπτομέρειες και ατέλειες στις επιφάνειες.
Η σύνθεση είναι μια περίεργη έννοια επειδή δεν είναι κάτι το οποίο μπορείς να το κρίνεις καθαρά με αντικειμενικά κριτήρια. Αν μία φωτογραφία είναι κακοεκτεθημένη είναι εμφανές ότι φαίνεται πιο φωτεινή ή πιο σκοτεινή. Αν δεν έχει την κατάλληλη οξύτητα επίσης είναι εμφανές. Αν τώρα η σύνθεση δεν είναι σωστή είναι κάτι το οποίο μπορούμε να το σχολιάσουμε σε μια φωτογραφία και είναι σχετικό.
Πριν ρίξεις την τελευταία ματιά σε μία φωτογραφία και πεις «Πω πω τι εκπληκτική σύνθεση» θα προσέξεις την ποιότητα του φωτός. Σημαντικός μπορεί να είναι ο ντράμερ σε μία μπάντα αλλά και ο καλλιτέχνης που παίζει υποστηρικτικά στην ίδια μπάντα είναι σημαντικός. Έτσι λειτουργεί η σύνθεση. Όλα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Δυστυχώς πολλοί φωτογράφοι δεν δίνουν σημασία στη σύνθεση και αυτό κάνει τις φωτογραφίες τους αδύναμες. Μπορεί να έχεις τον τελειότερο εξοπλισμό και να ξέρεις πώς τον χρησιμοποιείς να σηκωθείς 4π.μ. να κάνεις χιλιόμετρα, να φτάσεις σε ένα σημείο με την τελειότερη θέα. Όμως το τοπίο δεν σε εμπνέει και αυτό έχει να κάνει καθαρά με την σύνθεση, έτσι όλος αυτός ο κόπος πάει χαμένος.
Το να μάθεις να χρησιμοποιείς μια φωτογραφική μηχανή αλλά και τα τεχνικά της φωτογραφίας είναι πάρα πολύ απλό αλλά ότι έχει να κάνει με τη σύνθεση είναι εντελώς διαφορετικό. Είναι αυτό που μεταλλάσσει την φωτογραφία από μία απλή επιστήμη σε τέχνη. Αυτό το κομμάτι της φωτογραφίας εξαρτάται 100% από σένα. Μάλιστα ενώ μπορείς να μάθεις τα βασικά της σύνθεσης διαβάζοντας σχετικά με το θέμα αλλά και παρατηρώντας τη δουλειά των άλλων φωτογράφων εν τέλει εξαρτάται καθαρά από σένα και από τον τρόπο που δρας ως φωτογράφος και αναπτύσσεις την αισθητική σου. Εν τέλει πρέπει να μάθεις να ξεχωρίζεις ποια είναι αυτά τα πράγματα που λειτουργούν στη σύνθεση και αυτά που δεν λειτουργούν.
Στην πραγματικότητα η σύνθεση δεν είναι μία τόσο δύσκολη έννοια έχει να κάνει με το πως τοποθετείς τα στοιχεία στη σκηνή. Μία επιτυχημένη σύνθεση είναι ισορροπημένη και ευχάριστη στο να τη βλέπεις. Οδηγεί το μάτι του θεατή μέσα στο κάδρο χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Μία ανεπιτυχής σύνθεση απλά σε κάνει να απορείς την κοιτάς και δεν μένεις σε αυτή για περισσότερα από λίγα δευτερόλεπτα. Αν αυτά τα δύο ισχύουν απλά πατήστε το delete.
Για να καταλάβετε, κάθε φορά που σηκώνουμε την κάμερα και τη βάζουμε στο μάτι μας απλά συνθέτουμε και το λάθος που κάνουμε τις περισσότερες φορές είναι ότι δεν αφιερώνουμε πολύ χρόνο από την ώρα που θα σηκωθεί η κάμερα μέχρι το κλικ. Δεν υπάρχει μαγική φόρμουλα για μια καταπληκτική φωτογραφία. Ας πούμε για κάποιο κτίριο το πιο απλό που μπορείς να κάνεις είναι να το παρατηρήσεις για λίγη ώρα ώστε να αποφασίσεις πως θα το φωτογραφίσεις χρησιμοποιώντας φυσικά και το σωστό φακό.
Οι ζωγράφοι ως καλλιτέχνες έχουν ένα αβαντάζ απέναντι στους φωτογράφους δεδομένου ότι σχεδιάζουν σε λευκό καμβά. Οι φωτογράφοι έχουν γεμάτο τον καμβά και αποφασίζουν τι θα αφαιρέσουν και σε εξαιρετικές περιπτώσεις τι θα προσθέσουν.
Τις επόμενες μέρες θα δημοσιεύσουμε μία σειρά από μικρές συμβουλές στην σελίδα μας στο facebook. Απλές και κατανοητές ώστε να σας βοηθήσουμε να αναπτύξετε σωστά κριτήρια για τη σύνθεση. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να καταλάβετε τους περιορισμούς της κάμερας σε σχέση με το ανθρώπινο μάτι, τον τρόπο που βλέπετε τα χρώματα, τα σχήματα αλλά και τα μοτίβα μιας όμορφης σκηνής. Να έχετε πάντα στο μυαλό σας ότι εσείς μπορείτε να μυρίσετε τα αρώματα σε ένα όμορφο κήπο αλλά αυτό που η κάμερα σας θα δει είναι μόνο τα χρώματα. Η κάμερα είναι ένα μέσο χωρίς συναισθήματα πρέπει να την αναγκάσετε να βγάλει το συναισθηματισμό σας πάνω στο φωτογραφικό χαρτί.
Ένα πράγμα που θα πρέπει να έχετε πάντα στο μυαλό σας είναι ότι η κάμερα καταγράφει ένα μικρό κομμάτι της σκηνής και ο θεατής δεν είναι υποχρεωμένος να καταλάβει τι συμβαίνει στην υπόλοιπη σκηνή. Αυτό που θέλετε θα πρέπει να του το πείτε στα λίγα τετραγωνικά εκατοστά της φωτογραφίας. Να θυμάστε ότι η φωτογραφία καταγράφεται στις δύο διαστάσεις. Πρέπει να βρείτε τον τρόπο χρησιμοποιώντας το φως και τα στοιχεία της σύνθεσης να καταγράψετε την τρίτη διάσταση.
Τα μάτια λειτουργούν σε αρμονία με το μυαλό. Κάντε τις φωτογραφίες να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Η επιτυχημένη σύνθεση εξαρτάται από την ικανότητα σας να κοιτάτε μία σκηνή, που θα βάλετε την κάμερα και πως θα καταγράψετε τη δραματικότητα μίας σκηνής.
Μείνετε συντονισμένοι στη σελίδα μας στο facebook αλλά και στα περιληπτικά άρθρα που θα δημοσιεύονται κατά περιόδους στο blog μας με ομάδες συμβουλών.
Φωτογράφος | Designer | Αρχισυντάκτης
Cristina Garcia Rodero
Φωτογράφος Ισπανίδα, μέλος του πρακτορείου Magnum , η Cristina Garcia Rodero έγινε γνωστή στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με την ασπρόμαυρη δουλειά της πάνω στη θρησκεία, η οποία έγινε ένα ωραίο βιβλίο από τις εκδόσεις Contrejour (στμ : κόντρα φως) με τίτλο Espagne Occulte. Έκτοτε η Cristina δεν σταμάτησε να περιδιαβαίνει τον κόσμο, συνεχίζοντας τις έρευνές της πάνω στην πνευματικότητα, κυρίως στην Αϊτή και την Ινδία, αλλά επίσης καταγράφοντας λαούς σε ζώνες συγκρούσεων, όπως στη Γεωργία το 1995, λίγα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου …
Φωτογράφος Ισπανίδα, μέλος του πρακτορείου Magnum , η Cristina Garcia Rodero έγινε γνωστή στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με την ασπρόμαυρη δουλειά της πάνω στη θρησκεία, η οποία έγινε ένα ωραίο βιβλίο από τις εκδόσεις Contrejour (στμ : κόντρα φως) με τίτλο Espagne Occulte. Έκτοτε η Cristina δεν σταμάτησε να περιδιαβαίνει τον κόσμο, συνεχίζοντας τις έρευνές της πάνω στην πνευματικότητα, κυρίως στην Αϊτή και την Ινδία, αλλά επίσης καταγράφοντας λαούς σε ζώνες συγκρούσεων, όπως στη Γεωργία το 1995, λίγα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου …
Αυτή την εικόνα την έκανα το ’95 στη Γεωργία, όπου εκείνη την εποχή έβγαινε από μια τρομερή σύγκρουση με την Νότια Οσσετία, η οποία άφησε πίσω της πάνω από 2000 νεκρούς από την πλευρά της Γεωργίας. Συνόδευα μια αποστολή των Γιατρών χωρίς Σύνορα, η οποία είχε καλέσει 6 φωτογράφους να τη συνοδεύσουν στα σημεία παρέμβασής της. Το να συνοδεύεις μια ΜΚΟ σου παρέχει επαφές στο πεδίο δράσης και μου επέτρεπε να φωτογραφίζω ελεύθερα στο νοσοκομείο. Οι δύο ομάδες των ΓΧΣ, μία ελληνική και μία Ισπανική, ήταν επιφορτισμένες με το να διανέμουν φάρμακα – περιττό να σας πω πως ήταν σαν να μας φιλοξενούσαν φίλοι !
Φτάνοντας ήθελα αμέσως να επισκεφθώ το μαιευτήριο. Αρχισα να φωτογραφίζω τα μωρά, ίσως για να δείξω ότι παρόλο το χάος που κυριαρχούσε έξω, υπήρχε ακόμη ελπίδα για τη ζωή. Ξαφνικά άκουσα κάτι φρικτές κραυγές που προέρχονταν από το διπλανό δωμάτιο. Ρώτησα τις νοσοκόμες τι συνέβαινε και μου έδωσαν να καταλάβω ότι επρόκειτο για ένα δύσκολο τοκετό και μου έδωσαν την άδεια να φωτογραφίζω ελεύθερα, χωρίς να καταλαβαίνουν τι το ενδιαφέρον έβρισκα σε αυτό.
Ήμουν σοκαρισμένη από το νεαρό της ηλικίας της μέλλουσας μητέρας. Ήταν μία κοπελίτσα και ήταν ο πρώτος της τοκετός. Η φροντίδα της νοσοκόμας, η οποία είχε περάσει πάρα πολλές ώρες μαζί της για να την κάνει να νοιώσει άνετα, με τεράστια υπομονή και ευγένεια, με είχαν συγκινήσει. Ειδικά όταν με κάθε σύσπαση η νεαρή κοπέλα της τραβούσε τα χέρια και της έσπαγε τα τύμπανα με τις κραυγές της. Θυμόμουν για πολύ καιρό αυτή τη γυναίκα, με το τραβηγμένο πρόσωπο, ατάραχη μέσα στη γαλάζια φόρμα της, που προσπαθούσε με κουβέντες γαληνευτικές και χειρονομίες τρυφερές να αναπληρώσει τις ελλείψεις του νοσοκομείου.
Είχα τόσο πολύ συγκεντρωθεί σε αυτές που είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου. Τράβηξα ένα ολόκληρο φιλμ χωρίς να μου δώσουν καμία σημασία. Ο χώρος ήταν στενός και είχα πολύ μικρό περιθώριο κινήσεων. Ήμουν χωμένη σε μια γωνία προκειμένου να βρεθώ στο επίπεδό τους και είχα καδράρει έτσι ώστε να περιλάβω το κεφάλι του κρεβατιού προκειμένου να «κλείσει» η εικόνα μου.
Ήμουν με Nikon F90 και έναν 35-70 f2.8 – δουλεύω συχνά με απλό εξοπλισμό, κυρίως γιατί έχω ανάγκη ενός σώματος και ενός πολυχρηστικού φακού που να εξυπηρετεί σε πολλές περιπτώσεις χωρίς να μου προσθέτει βάρος και όγκο. Το Tri-X ανταποκρίνεται τέλεια σε αυτή την ανάγκη της πολυχρηστικότητας, επιτρέποντας και τις εσωτερικές λήψεις με λίγο φως, αλλά και τις εξωτερικές με κανονικό φως.
Από όλες τις εικόνες του contact η Νο25 είναι αυτή που επιβάλλεται από την αρχή κατά την επιλογή των εικόνων. Οι θέσεις των μπράτσων και των χεριών, σε συνδυασμό με τις εκφράσεις των προσώπων, μεταδίδουν ακριβώς τα αισθήματα πόνου και συμπόνιας που ένοιωσα εκείνη τη στιγμή.
Για πολλά χρόνια εμφάνιζα και τύπωνα μόνη μου τα αρνητικά μου, αλλά τώρα ελλείψει χρόνου τα εμπιστεύομαι στον Antonio Navarro του εργαστηρίου Stampa στη Μαδρίτη. Από το ’95 και μετά δούλεψα σε πολλές χώρες, πολλά διαφορετικά θέματα. Παρόλα αυτά έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια για αυτή την εικόνα, την οποία ήθελα να συμπεριλάβω στο Photobosillo που έγινε για εμένα (το ισπανικό Photopoche).
 |
| copyright Cristina Garcia Rodero |
Εικόνες της στο Google
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tous droits réservés pour le magazine Réponses Photo. Reproduction pour des raisons pédagogiques
All rights reserved for Reponses Photo magazine. Reproduction for educational reasons.
Φωτογράφος | Πολ. Μηχανικός | Συντάκτης
Γεννήθηκε το 1967 και ασχολείται με τη φωτογραφία από δέκα χρονών. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε ο πατέρας του, χομπίστας φωτογράφος. Στον κόσμο της "αληθινής" φωτογραφίας μυήθηκε μέσω του γαλλικού περιοδικού PHOTO στο οποίο γράφτηκε συνδρομητής το 1986, οπότε και γνώρισε την "ανθρωπιστική" φωτογραφία.Τώρα κινείται στο είδος "φωτογραφία δρόμου". Συναντήστε τον στο flickr.
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Η ποιότητα του φωτός είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να έχει ο φωτογράφος στο μυαλό του. Είναι μια πολύ σημαντική παρ... -
Η σύνθεση είναι μια περίεργη έννοια επειδή δεν είναι κάτι το οποίο μπορείς να το κρίνεις καθαρά με αντικειμενικά κριτήρια. Αν μία φωτογρα... -
ΥΠΕΡΕΣΤΙΑΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ Εστιάζοντας τη φωτογραφική μηχανή σας στην υπερεστιακή απόσταση ( H yperfocal Distance ) εξασφαλίζετε τη μέγιστ...
Είμαστε στα
Buy t-shirts
Social Networks
